Pisałem wcześniej: "Zjeżdżamy do wioski, SOS do Cerrone, Szwagier zostaje a ja, Richard i Matis jedziemy dalej."
Umuwieni byliśmy z Łukaszem (Cerrone), że jak jakaś maszyna padnie bez możliwości dalszej reanimacji to sprowadzamy padalca do najbliższego asfaltu, zawiadamiamy o zdarzeniu z podaniem namiarów i Łukasz organizuje sprzęt do transportu quada . Tak w

a

-- dodano 24.06.2010 18:23 --

Tak właśnie postąpiliśmy, a Szwagier w oczekiwaniu na pomoc załapał się dodatkowo na ukraińską kolację u życzliwego gospodarza.

-- dodano 24.06.2010 18:28 --

umówieni - oczywiście przez "ó"

-- dodano 24.06.2010 18:47 --

Dzień II - 22.06.10 - wtorek rano: leje jeszcze intensywniej niż wieczorem, wszystko mokre, ktoś nie zabrał zapasowych butów, ktoś inny nie miał dodatkowych ciuchów przeciwdeszczowych, jeden z współtowarzyszy otrzymał SMS-em prognozę pogody dla regionu: intensywne i ciągłe opady deszczu do piątku ze spadkiem temperatury.
Intensywna dyskusja: co robimy dalej...
Zostałem przegłosowany: wracamy do kraju

w gorach pogoda jest bardzo zmienna, ale opad ciagly jest nie do zniesienia na dluższą metę

Trochę szkoda biorąc pod uwagę czas przygotowywania się a przede wszystkim ilość przejechanych kilometrów z Trójmiasta na drugi koniec Polski....
Ale coś czuje że zasmakowaliście tego typu przygody . Dzisiaj Matis przez telefon powiedział mi: "koniecznie trzeba tam wrócić, widoki zapierające dech w piersiach...."

p. s Andrzej daj jakieś fotki

Liznąłem tylko lekko smaku ukraińskich terenów - tylko dwa dni, z czego drugi to pakowanie wszystkiego w strugach deszczu, zjazd do asfaltu, powrót do przejścia granicznego, ostatnie zakupiki, wjazd do kraju i w środę transport do 3miasta
Ale ja tam jeszcze pojadę i wgramolę się na pasmo Świdowca na moim gadziochu

-- dodano 24.06.2010 19:13 --


Foty robił Matis

Już rozumiem, dzięki, nie załapałem trochę
Faktycznie szkoda, że deszcz Was wygonił. Następną razą może zabrać po kilka dodatkowych kombinezonów, logistycznie podumać inaczej. Chociaż wiem, że to nie jest wcale proste ani łatwe.

masakra.....taki świetnie zapowiadający się wyjazd a tak niefartowny. Współczuję bo Ukraina jest wyjątkowo fajna

o ile sprzęt można przygotować żeby nie mieć niespodzianek typu manszeta po kilku km asfaltu, lub być realistą i nie jechać na taką wyprawę "wynalazkiem" typu dominator, to niestety na deszczową pogodę nie ma mocnych, po 3 dniu brakuje suchych ubrań, butów i chęci do życia, Ukrainę bardzo miło wspominam i pewnie będę tam jeździł co roku jeżeli będzie taka możliwość

A jak policzyć mniej więcej, to szacowany koszt wyprawy na osobę wynosi?

Przeleciałem trzy razy Ukrainę quadem , jutro o 9:00 rano już będę pił piwko po ukraińskiej stronie . Lecimy na dziewięć quadów . W planie tylko 300km bo i wszyscy z Podkarpacia to i ciśnienia nie ma Ja będzie mokro to pewnie się przekonam choć na pierwszej jaki ostatniej bywało mokro . Niemal każdego dnia padało ( na ogół w nocy ) , ale dwa dni deszczu mieliśmy , inaczej każdego dnia byliśmy zmuszeni ubierać coś na deszcz .
Co do dominatora to powiem tak , Suzuki Eiger 400 z wypożyczalni na seryjnych oponach , bez tylnego hamulca stale i częściowego braku hamulca tylnego i klejeniu klocków , zrobił tą samą trasę co w/w grupa zaatakowała i bezkolizyjnie zrobił 960 km .Dominator = jednak kupa
Co do podróżowania w takich warunkach ciągłego deszczu , to pozostaje tylko łapanie co wieczór noclegów pod dachem , wystawianie wachty naginanie tracka , improwizacja i do przodu
Ukraina JEST ZBYT PIĘKNA ABY Z NIEJ SZYBKO REZYGNOWAĆ - frycowe zapłacili następnym razem będą już bogatsi w doświadczenia i przeżycia , a powrotu tam szybko im życzę

Do zobaczenia po powrocie

faktycznie trudno się przełamać jak niebo leci na głowę, w takich wypadkach im większa grupa to tym większe ciśnienie na odwrót w moim pierwszym wypadzie spotkały się dwa ciężkie charaktery Ja i Łukasz i do dziś pamiętam jak jedną z przełęczy to trzy dni atakowaliśmy....

tutaj foty
viewtopic.php?f=62&t=14714

ale co wyjazd to inaczej jest i tak podziwiam squad 3-miasto że trzy dni w ulewie dał radę!!

Sanol, piękny wyjazd. Gratulacje

Chłopaki, dzięki za słowa otuchy, doceniam to, bo faktycznie mam poczucie, że można było zrobić coś więcej, a jednak pod wpływem ekstremalnie złej pogody się wycofaliśmy. Rychu już na granicy miał problem z przegubem w Grizzlaku (po powrocie do bazy telepał strasznie - ciekawe ile by przejechał, gdybyśmy jechali dalej ), Dominator Szwagra padł zaraz pierwszego dnia i musieliśmy go zostawić, Bomby spisały się bez zarzutu, chociaż opowieści o tym, że wyciągarka jest niepotrzebna, bo wszystko da się przejechać na kołach i że opony nie mają znaczenia, to głupie dowcipy. Fakt, że glina jest tak straszna, że wszystkie opony - nawet zille - się totalnie zaklejają i na zjazdach, szczególnie w deszczu, jedzie się jak po lodowisku. Teren jest naprawdę wymagający, podejrzewam, że im dalej w las, tym gorzej. Leśne ukraińskie drogi to coś, czego nie spotka się na żadnym rajdzie w Polsce (no może gdzieś w górach, gdzie nie byłem); długo się zastanawialiśmy czym oni tam w ogóle jeżdżą, bo nawet quadem to jest wyzwanie. Każdy miejscowy, jak zobaczy quada, od razu pyta ile to kosztuje - co teraz wiedząc jak wygląda ich sieć drogowa jak najbardziej to rozumiem - i proponuje swoją Wołgę, albo żonę lub babkę w zamian (mieliśmy taką sytuację, gdzie od Arka chcieli wyhandlować niesprawnego Dominatora za Wołgę, a mi wrzucić babuszkę na fotel, żebym ją zabrał koniecznie do Polski - powiem Wam, że babcia jak z ruskich bajek: 100 lat, zgarbiona, w chustce i o kiju była gotowa wsiadać na quada i ruszać z nami w nieznane, he, he ).
Trzeba tam wrócić, lepiej się przygotować - w szczególności jeśli chodzi o ciuchy na deszcze ( w tym buty!), lepiej też planować obozowisko i godzinę rozbijania się, bo myśmy się pierwszej nocy rozbijali po ciemku w ulewie, na wariata, w związku z tym wszystko zostało totalnie ugnojone i zalane. Gdyby była szansa na poprawę pogody, to byśmy jeszcze jedną noc wytrzymali, ale w tych warunkach, kiedy chlupało nam w gaciach i butach nie było sensu zapuszczać się jeszcze głębiej w góry. Do Świdowca w ogóle nie było szans dojechać w tych warunkach. Co innego przelotne burze, nawet codziennie, bo jeśli wychodzi słońce, to jest szansa, że rzeczy przeschną, albo, że można zjeść normalnie posiłek bez popijania wodą z nieba, to da się pewnie to przeżyć. Wybraliśmy zły moment, wydawało nam się, że jakoś to będzie, ale Karpaty w deszczu nauczyły nas pokory. Zebraliśmy doświadczenia i to jest cenne, wiemy już co i jak i trzeba tak szybko jak się da zorganizować dogrywkę. Ja nie żałuję, że tam pojechałem, chociaż nie udało się zrealizować planu. Aha - ważne: trzeba naprawdę baaaaardzo poważnie podejść do kwestii awarii i możliwości ich usuwania na trasie. Myśmy - naiwnie - uznali, że te opowieści są przesadzone i jadąc ostrożnie damy sobie radę. Ale w tym terenie naprawdę awarie muszą być wkalkulowane w wyprawę; mało prawdopodobne wydaje mi się przejechanie całej trasy w kilka dni bez usterki. Chyba, że będzie się jechało 2 tygodnie.
Wrzucę kilka fotek, jak się ogarnę, chociaż nie zrobiłem ich zbyt dużo. Andrzej - pamiętasz jak mówiłeś, że chyba trasa nie jest aż tak trudna, skoro nie ma ekstremalnych momentów na żadnych zdjęciach? Jak mało nie walnąłeś rolki w tym śliskim wąwozie to ostatnią rzeczą, o której wtedy pomyślałem, było biec po aparat, żeby cyknąć fotki.
Co się odwlecze, to nie uciecze...

-- dodano 25.06.2010 10:20 --

... a pogoda tam dalej nie rozpieszcza: http://www.weatheronline.pl/weather/map ... NOREGION=1

Oczywiście to także kwestia szczęscia ale i stylu jazdy.

My mieliśmy tylko przyszczypanie opony i zdjęcie opaski z manżety, ale staraliśmy się jechać ostrożnie i wiele uwagi poszło na przygotowanie maszyn do wyjazdu.

Skłamałbym mówiąc, że nie modliłem się codziennie o bezpieczeństwo i bezawaryjność.

Wielkie znaczenie ma doświadczenie. To była nasza trzecia wyprawa długodystansowa....ale chyba wiele ze spraw było nieźle tutaj opisane.

mieliscie pecha z pogodą....

No współczuje kolegom tyle przygotowań i przymusowy przyśpieszony powrót.
Ale nie dziwię się w mokrych gaciach długo się nie da wytrzymać.
Oczywiście pewnie na przyszłość się lepiej zabezpieczycie jeśli chodzi o ciuchy deszczowe, ale nie zmienia to faktu, że wszystko kiedyś przemaka i jeżeli nie ma szans na wysuszenie to dupa.
Co do opisu trasy i jej trudności to też pamiętajcie, że bardzo wiele zależy od aktualnej pogody. Ta sama trasa po tygodniu słońca to nie to samo co po kilku dniach ulewy. Dlatego możemy mieć różne odczucia co do stopnia trudności trasy.
Nasza Ukraina 2009 to praktycznie jedna noc z burzą, a poza tym słońce i w zasadzie lajtowa jazda (wyciągarki nie użyłem)
W tym roku już nie było tak słodko bo i dystanse dużo większe , a pogoda też dawała się we znaki = codziennie padało co najmniej kilka razy, ale były to opady raczej przelotne co dawało szanse na szybkie wysuszenie.
Deszcz = dużo trudniejsze trasy szczególnie leśne rozjeżdżone przez ichniejsze wynalazki drogi (tym razem wyciągarkę użyłem i linę porwałem)

Tak czy inaczej jak załapaliście bakcyla to wrócicie tam na pewno. Nigdzie się nie da tak wyjeździć moim zdaniem jak na Ukrainie, a jak jeszcze zasmakujecie dobrej pogody i widoków to będzie komplet.
I tego Wam życzę

dobrze napisane